„A gdybyśmy zamilkli i mówili, że Kościół jest nam zbyteczny, to za nim będą i tak wołać kamienie...”
(ks. Cz. Sadłowski w liście do Prymasa ks. kard. Stefana Wyszyńskiego z 10.VII.1969 r.)
Teren parafii Zbrosza Duża to obszar morenowy, o żyznych glebach, które miały wpływ na wczesne osadnictwo. Już w XVI w. Niemal zniknęły tu lasy. Jednak dopiero w okresie międzywojennym, z inicjatywy Edwarda Bersona z majątku Boglewice i innych ziemian, którzy zorganizowali przetwórstwo owocowo-warzywne, nastąpił gwałtowny rozwój sadownictwa.
Już w 1411 r. Po raz pierwszy notowano nazwy: Sbroslaus maior (Zbrosław duży) i Sbrolsaus minor (Zbrosław mały). Do 1526 r. obszar ten należał do Księstwa Mazowieckiego, wchodząc w skład ziemi czerskiej, powiatu grójeckiego. Po wcieleniu Mazowsza do Korony Polskiej pozostawał do rozbiorów w województwie mazowieckim, jako ziemia czerska. W latach 1795-1809 znajdował się w zaborze pruskim, od 1809 r. powiat grójecki wszedł w skład departamentu warszawskiego Księstwa Warszawskiego. Po 1815 r. znalazł się jako część powiatu warszawskiego w granicach Królestwa Kongresowego. Po 1918 r. wszedł w skład woj. Warszawskiego. Tak też było po II wojnie (do 1975 r.). Później gmina Jasieniec weszła w skład województwa radomskiego. Ostatnia reforma administracyjna Polski spowodowała odtworzenie powiatu grójeckiego i województwa mazowieckiego. Z gminą Zbrosza Duża ściśle związana jest postać ks. Czesława Sadłowskiego – legendy walki z komunistycznymi władzami o wolność i demokrację.
Urodził się w roku 1938 w Malinówce w diecezji łomżyńskiej. Ogromny wpływ na jego dalszą drogę życiową miała II wojna światowa. Już jako sześcioletnie dziecko był świadkiem brutalnych aktów przemocy ze strony wojsk zarówno niemieckich jak i rosyjskich. 5.VI.1967 r. – dzień po wyświęceniu na kapłana przez kardynała Stefana Wyszyńskiego mianowano ks. Czesława Sadłowskiego wikariuszem w kościele parafialnym w Jasieńcu. Po pierwszej „kolędzie” postanowił założyć punkt katechetyczny w Zbroszy Dużej. Wkrótce potem zdecydował się zamieszkać tam na stałe. Było to posunięcie rewolucyjne. Ze względu na ograniczenia władz socjalistycznych dotyczących duchowieństwa nie można tam było zbudować nowego kościoła, ani kaplicy - duszpasterz zadecydował zbliżyć się do oddalonych od świątyni wsi.
Dzięki staraniom ks. Sadłowskiego, mieszkańców a także władz kościelnych doszło do wybudowania w Zbroszy świątyni, która poświęcona została 17 sierpnia 1974 r. Uroczystości tej dokonali – prymas Stefan Wyszyński i Jerzy Modzelewski biskup sufragan warszawski. Uroczystość zgromadziła ok. 10 tys. wiernych. Na wąskiej drodze wiejskiej i przylegających do niej sadach powstał niezwykły zator. Prymas musiał do Zbroszy Dużej iść pieszo. Jej pierwszym proboszczem, sprawującym tę funkcję do dziś został oczywiści ks. Czesław. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych parafia była miejscem spotkań i jednocześnie kryjówką prześladowanych przez władze komunistyczne, a także źródłem prasy podziemnej. Jej znakomitymi gośćmi byli m.in.:
śp. Jacek Kuroń, Paweł Śpiewak, Zbigniew Bujak, Tadeusz Mazowiecki i Lech Wałęsa.
W obecnych czasach człowiek poznaje świat i uczy się głównie po to aby w swojej pracy zarobić na życie. Powinniśmy szanować ludzi którzy to co robią traktują jak powołanie, żyjąc nią, podporządkowując się jej bez reszty, nie patrząc na jakiekolwiek przeszkody. Takim człowiekiem jest bez wątpienia ks. Czesław Sadłowski, który po wybudowaniu parafii nie spoczął na laurach, lecz dalej ciężko pracuje na jej rzecz, kształcąc jednocześnie świadomość kolejnego pokolenia parafian.
Nie jedna, podobna do Zbroszy Dużej, miejscowość w Polsce chciałaby mieć takie możliwości dla swojego rozwoju i spędzenia wolnego czasu. Została zbudowana kawiarenka internetowa, siłownia, powstała stacja radiowa UKF 95.1 MHZ, wydawany jest tygodnik parafialny, który można przeczytać na stronie internetowej (zbroszaduza.mkw.pl), istnieje możliwość uczęszczania na warsztaty teatralne, kurs komputerowy, a niejednokrotnie organizowane były i nadal są wycieczki, obozy, pielgrzymki w różne miejsca Polski i za granicę. Duszpasterz był inicjatorem prowadzenia dyskotek młodzieżowych, pokazów filmów.
Ostatnio założony został Uczniowski Klub Sportowy „ISKRA” przy Publicznej Szkole Podstawowej w Zbroszy Dużej pod patronatem Parafii Rzymskokatolickiej Św. Jana Chrzciciela i osobiście ks. Czesława Sadłowskiego. Swoją działalność klub rozpoczną od zajęć piłki nożnej - najpopularniejszej dyscypliny w świecie. Zgłoszona została drużyna seniorów do Klasy „B” Radomskiego Związku Piłki Nożnej. Ale, jak każdy szanujący się klub, biegnąc w przyszłość od pół roku organizowane są treningi młodzików w roczniku 1991-1993 i 1994-1996. Mają one dużą popularność wśród dzieci, cała grupa liczy około pięćdziesięciu chłopców i cały czas przychodzą nowi. Bardzo cenionym trenerem jest Igor Hupało pochodzący z Ukrainy. W przeszłości piłkarz drugoligowego FC „LWÓW”, jednak w wieku 22 lat doznał kontuzji kolana, i od tamtego czasu poświęcił się (z doskonałymi efektami) pracy z młodzieżą. Przez osiem lat swojej kariery trenerskiej wychował dwóch reprezentantów młodzieżowej reprezentacji Ukrainy, a teraz szlifuje talenty w Zbroszy Dużej i Grójcu.
Młodzi piłkarze ze Zbroszy Dużej starają się nie tylko na boisku ale czerpią naukę ministrancką. W ten sposób przyszłość parafii rozwija się zarówno fizycznie jak i duchowo. Spośród najbardziej utalentowanych i pracowitych wymienia się: Łukasza Barańskiego, Mateusza Górskiego, Adriana Sekułę, Igora Jakubowskiego, Łukasza Piaseckiego i Mateusza Kota. Wierzymy w to, że za parę lat te nazwiska można będzie odnaleźć w składach czołowych drużyn piłkarskich.
WIARA NIE KOŃCZY PYTAŃ. WCIĄŻ SIĘGA CORAZ GŁĘBIEJ. ROSNĄ RADOŚĆ I GŁÓD POZNANIA. ALE BEZ ODROBINY ZAUFANIA NIE MOŻNA UWIERZYĆ. TRZEBA BYĆ OTWARTYM NA DOTKNIĘCIE SAMEGO BOGA.
Aleksander Paszkowski
Grójec, 10 maja 2004 roku
|
